Maandelijks archief: mei 2019

Ducati Club Races Assen 2019

 
27 mei 2019
 
 
Ducati Club Races niet voor alle drie een succes.
 
Het jaarlijks terugkerend evenement blijft een uitdaging, omdat Assen zeker niet ons favoriete circuit is en het lijkt alsof je de baan telkens opnieuw moet verkennen. De organisatie van de clubraces doet er alles aan om er een goed en gezellig weekend van te maken en wij moeten dat sportief invullen. En dat leek te gaan gebeuren met sterke kwalificatieronden waarbij Marcel de leiding nam, net voor Johnny en Harold op een lichte achterstand. Maar de wedstrijden hadden een heel ander verloop.


Natuurlijk weten we al heel lang van tevoren dat de Ducati Clubraces altijd eind mei plaatsvinden en we ook al heel lang van tevoren de boel op orde kunnen maken. Maar er is nog veel meer te doen, plus de focus op de opening wedstrijd/endurance met de Yamaha en dan komt het DCR weekend toch snel weer in beeld. Frits Bloemen moet nog gauw het spuitwerk klaarmaken en Evers reclame de stickers verzorgen, want ook de Duc van Johnny moet er weer tip top uitzien na de crash afgelopen seizoen op Oschersleben. Harold heeft een ander blok maar nog niet kunnen testen en bleek de accu kapot te zijn. Nieuwe besteld maar een storing. Lekkere voorbereiding zou je denken, maar zo gaan de dingen nu eenmaal al jaren en wellicht ook bij heel wat andere deelnemers.
 
Op naar Assen, donderdagavond komen we laat aan. Rustig de boel in de pitbox gepakt en aangemeld voor de 40e Ducati Club Races dat zelfs ooit begon op het circuit Zolder in Belgïe. Voor deze editie hebben zich maar liefst 440 deelnemers/-sters ingeschreven. Natuurlijk weten we van tevoren niet of er nieuw elan deelneemt en met welke snelheid men een rondje Assen doet. Tijdens de trainingen op de vrijdag wordt al wel e.e.a. duidelijk maar voor de klasse indeling zijn de kwalificaties die op de zaterdag staan gepland.

 
Vrijdags staan we ingeschreven voor 2 sessies die na de middag worden verreden. In de ochtend tijd om de storing bij Harold te verhelpen. Deze moet aan de computer en gelukkig arriveert Jan de Boer die een pitbox naast ons heeft die zonder problemen zijn diensten verleent. Een bak koffie en hij start direct de computer op om e.e.a. uit te lezen. Uiteindelijk blijkt de gashendel niet te werken maar die is al snel gehaald bij Pierro van Pro-Bolt.
Klaar om te keuren en aan de training te beginnen waar Johnny en Marcel al snel de weg weten te vinden. Harold heeft er meer moeite mee en in de laatste ronde komt hij helemaal tot stilstand net voor de Strubbe; de achterrem loop vast en de baancommissarissen wenken dat hij de baan moet verlaten, maar dat gaat niet. Er is geen beweging in te krijgen en de motor moet opgetild worden weg gedragen. Na enkele minuten koelt het af en loopt het wiel weer vrij om terug naar de pitbox te rijden. Hier is Jan Petersen paraat die de remschoenen vervangt en het geheel opnieuw instelt. (Jan heeft het minder getroffen en uitgeschakeld doordat zijn motorblok is vastgelopen; het kan dus altijd erger). Dan gaan we aan het einde van de middag aan de laatste sessie beginnen met wat proefstarts. De eerste proefstart gaat goed en dan komt Harold voor de Geert Timmer opnieuw tot stilstand met hetzelfde euvel. Werk aan de winkel voor de volgende dag, want tijdens de kwalificaties moet het allemaal kloppen.
 

Ook op de zaterdag is het droog alhoewel er meer dreiging in de lucht is. Maar we gaan van start met de eerste kwalificatie en Johnny komt terug met een 1.49, terwijl Marcel op 1.50 blijft hangen en Harold het tempo net niet bij kan houden met 1.51. Na het bestuderen van de rondetijden van de andere rijders komen we goed mee, maar er moet meer in zitten. Daarvoor is de 2e kwalificatie en ook nu zijn Marcel en Johnny beide snel weg en gaan goed rond. Marcel tikt de 1.49 aan en voor Johnny had er meer ingezeten, ware het niet dat hij mis schakelt (of is het een voorbode van een schakelprobleem?) net voor de Ramshoek! en rechtdoor moet door het grint en uiteindelijk de motor om moet laten vallen. Niet veel schade, maar toch moeten weer nieuwe onderdelen worden geplaatst. Harold heeft een goed gevoel over zijn race pace maar komt tekort met 1.51 waarmee je de eerste startrijen kunt vergeten.
 
De tijden zijn goed genoeg om in de snelste klasse Desmoquattro te worden ingedeeld, Marcel mag van start vanaf plek 6, Johnny start op 7 en Harold vanaf de 13e positie. Nu maar hopen dat het droog weer blijft.
Een biertje, een praatje, wat uit de bus pakken en terug leggen. En dan zijn de sleutels verdwenen. Blijkt dat die ook in de bus zijn gelegd en door het sluiten van de deuren is alles even later automatisch vergrendeld geraakt. U kent dat gevoel, heb ik dat…?! Gelukkig arriveert Astrid in de avond met de reservesleutel, zodat we niet in hoeven te breken.
 
 
Zondagmorgen worden we wakker met het getik van de regen en het zal toch niet…?! Maar het houd al snel op en kunnen de boel gaan klaarzetten voor de genodigden. We maken ons op voor de wedstrijd die om 11.40 uur staat gepland. Dan vertrekken we vanuit de voor opstelling naar de start en Johnny merkt dat het schakelpookje niet goed vast zit en moet terug naar de pitbox, waar Jan snel de boel repareert maar Johnny moet achteraan vanuit de pitstraat gaan starten. Marcel staat op de 2e rij en Harold komt vanaf de 5e rij na een bliksemstart in zijn achterwiel.
 

Samen rijden ze op met de kopgroep maar als Marcel bij het aan remmen voor De Bult te scherp gaat, heeft de voorband geen grip meer en schuift hij over het wegdek de grintbak in. Natuurlijk baalt Harold ook als hij dat ziet maar de race ‘goes on’ en hopen dat alles goed met hem gaat. Verder de focus op de wedstrijd waar Johnny inmiddels aan het inhalen is geslagen alsof de rest van het veld stil staat. Harold bind de strijd aan met Nadieh Schoots die opgejaagd wordt en wellicht hierdoor mis schakelt, wat een plek winst oplevert. Jan de Boer en Kris Aubert komen er net niet meer aan te pas en Harold rijdt iedere ronde constant 1.50 en sluit de race af met een 1.49.7 en komt dan als 6e over de finish terwijl Johnny nog op een knappe 15e plek binnenkomt.

 
Marcel is inmiddels terug gebracht naar de pitbox en heeft zelf gelukkig ‘niets’, alhoewel een gekneusde rib, een zere vinger plus een breuk in het imago ook zeer doen. Jon Petersen schiet direct te hulp om de gecrashte motor samen met Marcel te repareren. Gelukkig is hier voldoende tijd voor en de motor komt weer door de keuring. Zijn motorpak niet, waardoor Marcel in de 2e race met de witte overall van Jan aan de start verschijnt.

 
Dit is de klasse in de Ducati Challenge waar opnieuw het gevecht aan gegaan wordt met 37 rijders. Nu start Marcel vanaf plaats 5 met naast zich op 6 Johnny en Harold vanaf de 11e plek. Als de rode lichten uitgaan kan Harold bij het ingaan van de eerste bocht al aansluiten op plek 7 en even rijden we achter elkaar. Dat kan nog een mooie race worden; kon, want Marcel moest het veld verlaten vanwege een probleem met de uitlaat, gescheurd of afgebroken. Johnny haalde er alles uit om voor te blijven maar kon niet normaal meer schakelen en moest de motor aan de kant zetten. Opnieuw was het Harold die de eer van de familie moest verdedigen en kwam in strijd met Duncan Gibson die tussendoor wilde. Deze werd geblokt en nu zette Jan de Boer weer aan en kwam wel voorbij. Maar door de focus op de rempunten te leggen bleef Harold bij en wist hem net voor het insturen van de Geert Timmer chicane te passeren. Ondanks de druk wist Harold hem voor te blijven en als 5e de finishlijn te passeren.


Een heerlijk gevoel voor de één maar een dubbel gevoel voor de andere broers. Motorrijden is een mechanische sport en er kan technisch van alles misgaan, het is alleen jammer dat dit meestal ook gebeurt. Crashen hoort ook bij racen en jammer genoeg maken we dat ook vaker mee. Maar met een big smile over de finish komen voelt ook heel erg goed, jammer alleen dat we het dit keer niet alle drie samen konden mee maken. Toch was het weer een fantastisch weekend.
 
Dank aan de bezoekers, genodigden en sponsoren die ons hebben toegejuicht en ondersteunt, maar ook dank aan de fotograven Kees Siroo, Karel Brant, Harry de Goldwingman en Ronald Woest die voor ons beelden vastleggen waar we ook in de toekomst nog van gaan genieten.
 
 
Groeten,  Johnny, Marcel, Harold
Racing Team Kock          www.racingteamkock.nl

Sponsoren Proost!

RTK speciaalbier gebrouwen door IV uur Bierbrouwerij.

Een speciaal Triple biertje met eigen etiket is gemaakt voor de 3 broers van Racing team Kock. Hiermee zijn alle sponsoren bedankt voor hun support in het afgelopen seizoen.

We zijn al onze sponsoren dankbaar dat ze ons blijvend ondersteunen, waardoor ook door het verlies van de oplegger door brand en de diefstal van de bakwagen, we toch onze race hobby kunnen doorzetten.

Proost!

6 uur endurance Nürburgring 1 mei 2019

Openingswedstrijd zonder finish.

Deutsche Tag der Arbeit, woensdag 1 mei, voor Racing Team Kock de start van het nieuwe seizoen met de eerste 6 uurs endurance wedstrijd op de Nürburgring.

Vorig jaar melden we dat we de oplegger door brand waren verloren. Dit jaar melden we dat de kleine vrachtwagen/bakwagen in december is gestolen en we op zoek moesten naar een nieuw vervoermiddel. We hebben een verlengde en verhoogde Mercedes Sprinter terug gekocht, zonder steun van de verzekering (net als van de politie overigens).

Dinsdagavond moesten we nog e.e.a. op maat maken om de motor in de bus te kunnen plaatsen, omdat natuurlijk een hoop dingen nieuw aangeschaft moesten worden. Om 18.00 uur vertrekken zou betekenen dat we om 20.30 uur op de Nürburgring moesten kunnen zijn. We waren net een half uur aan het rijden of de bus ging al in de noodloop, wat nu weer. We hadden geen tijd te verliezen, want om 21.00 uur sluit de inschrijving. Toch maar een snelle stop en besloten met gematigde snelheid door te rijden. Eenmaal op de paddock was het snel de spullen in de pitbox, inschrijven en motor keuren. Zo snel hebben we dat nog nooit gedaan, maar we hadden honger en de keuken in het hotel restaurant zou om 21.30 uur sluiten. Gelukkig ook dat gered en heerlijk gegeten, voetbal gekeken en een biertje aan de bar gedronken. Om 6.00 uur op, ontbijt en een mooie wedstrijddag begint.

Heerlijk weer, volop zon maar we zitten in de Duitse Eifel en de temperatuur loopt nog niet zo snel op. Na de briefing wordt de training sessie wat uitgesteld, maar dan kan Marcel beginnen aan de eerste ronden op het circuit in het jaar 2019. Hij kom binnen en het voelt goed, beetje kramp en spierpijntjes want alles moet zich nog ‘zetten’.

Dan begint Harold aan de kwalificatie en vind al snel zijn weg, Johnny zet de rondetijd op 2.10 en daarmee hebben we de 17e startpositie te  pakken. Niet verkeerd, want ditmaal zijn er 54 deelnemende teams waaronder ook meerdere teams uit Frankrijk, Luxemburg en België die deze wedstrijd als onderdeel van hun nieuwe competitie gemaakt hebben.

Marcel mocht de Le Man start verrichten, wat altijd spannend is. De vlag wordt gezwaaid en 54 rijders sprinten naar hun motoren aan de overkant van de weg, alwaar de motor wordt vast gehouden door een teamlid. Dan starten en weg. Bij de eerste doorkomst reed Marcel op de 19e positie maar wist het Racing Team Kock ronde na ronde naar voren te brengen. De rode vlag situatie legde de race stil, omdat er veel olie op de baan was terecht gekomen door een crash. Hoe nu verder, omdat de posities zijn bepaald?

Een korte briefing volgt en wordt besloten de hele start procedure opnieuw te doen en de race over 5 uren te laten doen gelden. De prestaties in het voorgaande half uur tellen niet meer mee. Besloten wordt dat nu Harold gaat starten en die haalt het voordeel door sneller te starten en de 10e plaats algemeen te bemachtigen. Dat belooft wat, juist omdat er 8 teams met één motor deelnemen net als wij en dat is een aparte klasse (4) in het totaal. In onze klasse rijden we als 4e in de baan en daar komt verandering in nu Harold steeds snellere ronden zet. Al snel zit hij onder de 2.10 en gaat zelfs naar 2.07.

Vele crashes zijn onderwijl te zien en de organisatie gaat hier heel goed mee om. Er komen safety cars in de baan maar de mogen worden ingehaald. Zij ‘blokkeren’ slechts de onheilsplek maar dan komt ook de Rettungswagen en een doctor. Een rare situatie waar met 2 gele vlaggen tegelijk wordt gezwaaid en als het groen is weer vol gas om de volgende ronde weer hetzelfde mee te maken. Dat duurt even en dan is alles weer veilig.

Afgesproken was om 24 ronden te rijden met de vergrote tank, maar na 22 ronden kwam Harold binnen omdat de motor begon te haperen bij een hoog toerental en we natuurlijk niet het risico moeten lopen om ergens zonder benzine te komen staan.

Nu was de beurt aan Johnny, die na een snelle tankbeurt de endurance vervolgde. Na een wissel zak je automatisch maar Johnny wist veel goed te maken om als 13e de motor na 45 minuten weer binnen te brengen. Ondertussen waren we gestegen naar de 3e plek in onze klasse en nu de tankbeurt snel was en tegelijk het achterwiel met een nieuwe band werd gewisseld, kon Marcel rijden voor wat hij waard was. Hij zorgde ervoor dat we door stegen naar een 2e plaats en de anderen vielen hard terug. De voorsprong groeide en op deze manier zouden we voor het eerst een podium plaats bemachtigen.

Te enthousiast, omdat Marcel binnen kwam en vermogen verlies melde. Hetzelfde euvel als vorig jaar wellicht. Snel getankt en het overloop tankje geleegd. Harold nam het stuur over en even leek het probleem zich niet door te zetten. Maar na een ronde of 5 werd de motor steeds trager, waardoor de concentratie werd beïnvloed. In de Bilstein Kurve ging het mis, het voorwiel gleed weg en de motor schoof onder Harold vandaan de grintbak in. Harold eerst over rechts en toen met een harde klap op links erachter aan. Even om zich heen kijkend waar de motor was gebleven, zag hij de baan commissarissen aanrennen om samen de motor rechtop te zetten en gelukkig waren Harold en de motor in staat om langzaam de pits in te rijden.

Natuurlijk is dat balen voor het team, maar even hard gewerkt om de boel op te knappen in de hoop nog wat goed te maken. Johnny merkte al wel dat er wat aan de hand was met de koppeling en heeft toch nog een ronde geprobeerd. Jammer, we moesten opgeven omdat de binnenkabel van de koppeling bekneld is komen te zitten. Deze kabel kon niet worden vervangen. Einde race, weg podium.

Op de terugweg, alles overdenkend, komt de bus weer in de noodloop. Het was onze dag niet en moeten allereerst het euvel van de haperende motor achterhalen. De boel opknappen, de bus herstellen en op naar de volgende uitdaging. Dat is de Ducati Clubraces waar we alle drie weer op onze Ducati’s stappen. Geen endurance maar de ‘ouderwetse’ sprintraces op

zaterdag 25 en zondag 26 mei a.s. Zijn jullie er ook bij?

Groeten,

Johnny, Marcel, Harold

Racing Team Kock

www.racingteamkock.nl