18-8-2019
Na de pech tijdens de 501 km van Assen, waar de 3 Ducati ’s het begaven was het nu aan de Yamaha die het 6 uur uit moest houden op het schitterende circuit van Spa-Francorchamps.
Het doorzettingsvermogen van Racing Team Kock werd beloond met een podiumplaats in de categorie Trophy waar 3 rijders met slechts 1 motor de 6 uren moeten doorkomen en dat ook nog sneller moeten doen dan de rest van het deelnemersveld.
De 2e plaats werd behaald tijdens een verregende race, slicks kwamen er niet aan te pas.
Het was dit jaar een speciale editie ter voorbereiding op de WK endurance die in 2022 voor het eerst ook weer op Spa Francorchamps wordt verreden. Dan zullen ook de hele grote teams deelnemen met SBK coureurs en zal het een heel ander strijdtoneel worden. Xavier Simeon, ex Moto GP rijder, was nu al aanwezig en had zich aanvankelijk ingeschreven voor de Trophy klasse. Maar bij regen gaat een plaats in het algemeen klassement toch al tegenvallen en heeft zijn team (en nog enkele teams met hen) op het laatste moment toch gekozen voor deelname met meerdere motoren. Een pitstop is slechts de transponder wisselen, terwijl in onze Trophy klasse wielen gewisseld moeten worden, aftanken en eventuele reparaties gedaan moeten worden. Dan is het toch een goed resultaat om 37e overall te eindigen van de bijna 60 deelnemende teams en dat in de regen. Tweede zijn we geworden in de Trophy klasse waar uiteindelijk (na uitval) nog maar 5 teams in streden.
Parade
We wisten niet wat we ons voor moesten stellen en vonden het alleen maar lastig dat we zaterdags om 18.00 uur klaar moesten staan voor een Parade. Maar het was geweldig!
De politie had de straten afgezet en begeleide meer dan 120 motoren richting het centrum van Spa, dat enkele kilometers verder ligt dan het veel kleinere Francorchamps. Voor ons uit reed een auto waar de fotograaf in de kofferruimte lag (http://www.6heuresmoto.com/nl) en met 120 km. per uur werd deze achtervolgt door de colonne. Naast de weg stonden overal mensen te juichen en we hadden niet verwacht dat het centrum volledig bezet was met mensen die de stuntshow kwamen aanschouwen en natuurlijk alle motoren konden bekijken.
Veel interesse en een prachtig centrum. Hier hebben we in het hotel de briefing gehad en toen we buiten kwamen begon het al te regenen. De voorbode van wat ons zondags stond te wachten.
Terug naar het circuit/pit box door de regen en met nog enorm veel wuivende mensen langs de weg. Het werd al donker en maar goed dat we de regenbanden al maar vast hadden gemonteerd.
Op de zondagochtend vinden de kwalificaties plaats, hiervoor staat dit keer 120 minuten waar alle 3 rijders verplicht een tijd moeten zetten. Johnny is nu de snelste in de regen, gevolgd door Marcel en dan Harold. Geen tijden om naar huis toe te schrijven en verkrijgen slechts de 48e startplaats van de totaal 57 deelnemende teams. Hier moet nog hard gewerkt worden, maar ons doel is dit keer de wedstrijd uitrijden, goede (en zo min mogelijk) wissels maken en het koppie gebruiken om een goed gemiddelde neer te zetten. Vooral niet vallen en niet laten misleiden door rijders die meer riskeren in de regen!
‘Le Man’ start.
Alle rijders stellen zich naast de baan op met de motoren aan de overkant, die vast gehouden wordt door de helper. Na het vallen van de vlag om 11.55 uur rennen ze allen naar de motor en dan is het starten en wegwezen, wat een spektakel.
Johnny is gestart en komt na de eerste ronde, van het bijna 8 kilometer lange circuit, door als 39e en daarmee boeken we zeker vooruit gang. Maar in de 2e ronde gaat het al mis voor het concurrerend Trophy Team #17 bij het uitkomen van de Source, waardoor we wel op de 4e plek belanden maar een Safety Car volgt en dat duurt vele ronden. Erger nog is dat er 2 SC zijn die de groep opdelen; wij zitten bij de 2e groep en krijgen dus nu al een achterstand mee.
Na 19 ronden heeft Johnny het RTK team op de 35e plek gebracht en is Harold aan de beurt. Het achterwiel wordt gewisseld met een intermediate band, omdat de baan wat op begint te drogen. Nu kunnen we wat vaart maken en Harold perst er een rondetijd van 2 minuten en
46 seconden uit. Maar we moeten geen risico’s nemen en de baan is nog steeds nat. Blijven zitten is het devies, maar krijgen toch de gelegenheid om de 3e plek in de Trophy over te nemen en komen op plek 29 overall binnen.
Ondanks een goede wissel, vallen we toch gauw weer terug en moet Marcel hard werken om ons terug op de 2e plek te brengen. We wisten niet dat we zo lang met een tank vol benzine konden doen, maar Marcel lukt het om 70 minuten (1 uur en 10 minuten!) op de motor te blijven zitten. En de tijd goed benut, omdat we inmiddels 10 minuten voorsprong op hebben weten te bouwen t.o.v. het achtervolgende Trophy team.
Informatie delen op het pitbord is noodzaak, maar dat is goed besteed aan Jori en Timo.
Opnieuw een wissel van achterwiel met een nieuwe intermediate, maar Johnny kan maar een paar ronden rijden of de regen valt met bakken uit de lucht. Hij heeft goed in de gaten dat opnieuw binnen komen de enige optie is en toch voor een regenband achter te gaan.
Gelukkig hebben we wat marge, waardoor we op de 37e plek overall blijven hangen maar ook op de 2e plek in onze klasse en dat is wat telt.
Harold neemt het opnieuw over en heeft eveneens met veel regen te maken. Het lijkt of er veel snelle rijders op de baan zijn die extra risico nemen nu de wedstrijd naar het einde toe loopt. Dit voelt tegenstrijdig; we willen racen en niet ingehaald worden maar tegelijk ook hoog eindigen, terwijl we nu juist wat gas terug moeten nemen en het koppie moeten gebruiken door niet uit te vallen en te consolideren voor de podiumplaats.
Finish.
Marcel rijdt de laatste run en opnieuw gaat het hard regenen. Uitrijden blijft het devies en met geknepen billen (bij het hele team!) zien we Marcel om 17.55 uur de finish halen. We juichen, terwijl Marcel nog gefocust is. Wat duurt het lang voordat hij de pitbox nadert.
Maar hij komt niet, wij zijn 2e en moeten naar voren natuurlijk; samen het podium op en een prachtige prijs in ontvangst nemen. Onze eerste in de endurance en waar is dat mooier dan op het fenomenale circuit Francorchamps.
Dopingcontrole.
En ja, er gebeurt altijd wel iets.
Nu we het podium hebben bereikt, wordt Harold eruit gepikt voor een heuse dopingcontrole. Maar pas wanneer hij net terug is bij de pitbox en zijn plasje heeft gedaan. De man die hem komt halen spreekt Engels en kent nauwelijks de weg, waardoor Harold nog denkt dat het een geintje is. Eenmaal ter plaatse, zitten er nog vele andere podium gangers heel veel water te drinken. Hij hoort mij Nederlands praten en schrikt, hij praat ook Nederlands; waarom niet gelijk gevraagd welke taal we spreken… Maar dan moet er 90 cl. urine ingeleverd worden en Harold komt maar aan de 40 cl. terwijl hij al 4 flesjes water op heeft. Dat wordt een lange zit. De man volgt hem overal en mag niet zonder hem erbij plassen. Na anderhalf uur en heel veel water later, kan Harold wel 200 cl. piesen maar dat is weer teveel. Alles wordt erg precies genoteerd en weg gestopt, met bewijsstukken. We zijn er positief over dat we geen negatieve uitlag gaan vernemen en de prijzen natuurlijk behouden. Waar gaat het over? Het is geen professionele sport waar geld te verdienen valt, het kost alleen maar geld maar wel één met onbetaalbare prijzen en vermelding in de boeken.
Het Racing Team Kock Endurance Team.
Op 8 september gaan we opnieuw deelnemen aan de endurance race over 6 uren en wel op de Nurburgring in Duitsland. We hopen op droog weer en gaan opnieuw proberen een podiumplaats te behalen.