Spa-Francorchamps blijft toch het mooiste circuit
Afgelopen weekend mochten we weer aantreden op het magische Belgische circuit Spa-Francorchamps. Johnny mocht zijn titel verdedigen als koploper in de competitie, Harold wilde weer punten pakken en het podium bereiken terwijl Marcel zijn handen uit de mouwen stak als monteur, omdat zijn beide motoren stuk zijn.
Vorig jaar was Marcel er ook al niet bij, toen hij op vakantie was naar Gambia. Nu had hij de pech dat de versnellingsbak van zijn reservemotor het had begeven in Oostenrijk, twee weken geleden. Gegokt werd op het feit dat Fred Janmaat de onderdelen die nodig waren om zijn Panigale weer rijdende te krijgen, op tijd binnen had. Ondanks de inzet van Fred, werd het te laat om nog te laten monteren. Wel zuur om niet aan de start te kunnen staan op het mooiste circuit, waar alle 3 broers het over eens zijn.
Donderdag eind van de dag streken we neer op een minder gevuld paddock dan andere jaren. Wel droog en met alle kinderen erbij, veel hulp om de huisvesting voor dit weekend snel op te kunnen bouwen. Vrijdags de trackday en hopen dat het droog blijft.
Dat was gelukkig het geval en na de briefing dachten we direct in actie te mogen komen, maar we waren verwonderlijk ingedeeld in de B-groep en starten wat later. In deze groep bleek dat het snelheidsverschil wel erg groot was maar na de middag werd de hele indeling toch overhoop gehaald en wachtten dus rustig af. Mogelijk dat we beïnvloed zijn geraakt want we kwamen bij lange niet aan de rondetijden die we hier vorig jaar reden en was het moeizaam om over het 7 km. lange circuit de 2 minuut 40 te bereiken.
Na de middag startte de derde sessie en zouden we toch echt aan de bak moeten om in een sneller tempo te komen, maar de sessie werd in de 2e ronde al afgevlagd. Mark Loeffen was ten val gekomen en lag in de bocht Blanchimont aan de ene zijde, terwijl zijn motorfiets de vangrail had geraakt aan de andere zijde en uiteen was gespat. Het voorwiel met vorkpoten lag apart van de rest van het frame en nu maar hopen dat Mark er goed van af komt. De rode vlag wordt getoond en van alle kant wordt paniekerig gezwaaid. Maar goed gecommuniceerd wordt er niet, want twee bochten verder wordt gewoon de groene vlag getoond en nergens worden we begeleid om de baan te verlaten. Aan het einde van de pitstraat staan de lampen gewoon op groen en Johnny wordt aangemoedigd om door te rijden. Gelukkig weet hij zelf ook dat dit een ongewone situatie is en de motor wordt aan de kant gezet. Na zo’n crash kan de baan nimmer binnen 3 minuten schoon en veilig zijn.
Mark wordt naar het ziekenhuis overgebracht en naar verluidt heeft hij een gebroken ruggenwervel.
De sessie wordt niet meer hervat en richten ons op de 4e sessie. Maar dan begint het te regenen en is het feitelijk gedaan. Johnny zet de wielen met regenbanden erin en gaat nog wel de natte baan verkennen, maar Harold wacht liever af en neemt geen risico op deze laatste sessie van de trainingsdag.
Zaterdagmorgen regent het nog steeds, Harold wisselt ook naar nat en ze gaan samen de trainingssessie rijden. Er is een goede grip en bereidden zich goed voor op de 1e kwalificatie die er al snel achteraan komt. Nagenoeg alle 40 3D-Cup rijders komen de baan op en trachten een goede tijd neer te zetten. Een enkeling vertrouwt erop dat de 2e kwalificatie droog wordt verreden en doet het rustiger aan. Harold heeft vertrouwen en perst er een rondetijd uit van 2.56 goed voor de 6e startplek. Johnny heeft mogelijk toch baat gehad met die extra sessie gisteren en is een seconde sneller en komt op een verdienstelijke 4e positie met een tijd van 2.55.
Deze tijden doen er ineens niet meer toe, nu de baan snel op begint te drogen. De tweede kwalificatie volgt en dat gebeurt gewoon op slicks.
Atiba Belgrave gaat het snelst rond en doet de 7 kilometer in een tijd van 2.33.492. Absoluut snel maar met de wetenschap dat Johnny vorig jaar ook 2.34 reed, moet er een gezonde strijd uit voort vloeien. Toch moet Johnny, Andre Niemandsverdriet voor laten met 2.36 om zelf te eindigen op 2.37.
Robbert Huigen pakt de 4 positie en is de verassing van het seizoen met daarachter Harold op de 5e plek met een tijd van 2.39.032.
Met dit resultaat wordt de dag afgesloten om zondag te gaan strijden.
Nu is het tijd voor de hoofd act van het weekend, de Herock 6Heures Moto ofwel de 6 uur endurance van Spa-Francorchamps. Hiervoor hebben zich maar liefst 51 teams voor ingeschreven en is ook werkelijk prachtig om te zien.
Ook Racing Team Kock zou volgens de planning gaan deelnemen, maar hebben toch besloten om dat dit jaar nog niet te doen. Met de races kort op elkaar was er een risico. D.w.z. we missen al de motor van Marcel of liever gezegd beide motoren. Daarbij heeft Harold het hele seizoen al last van zijn armen en is niet fit. Johnny moet in eerste instantie prioriteit geven aan de competitie en geen risico nemen tijdens dit feest. Alhoewel dat een argument is waar we over kunnen discussiëren. Wel speelde mee dat de licenties moesten worden open gebroken en we nog even voor deelname extra Euro 130,= per persoon aan de KNMV moesten overmaken voor de internationale licentie. Dat werd ons te gek, naast de Euro 1.300,= inschrijfgeld en de gewone deelname aan de 3D Cup races in dit weekend.
Wel spijtig als je er eenmaal staat en dan is de wens toch wel groot om erbij te zijn… De volgende keer, beloofd!
Johnny kon het nog niet loslaten en bood zich aan om een team te ondersteunen. Door het uitvallen van Mark Loeffen was het team van Vabene verlegen om het monteur en dat mocht Johnny invullen. Het team dat bestaat uit Peggy Appelmans, Fred Cuijpers en Maarten Kraan doet het perfect. Johnny heeft een blij gevoel in z’n buik als hij de motor vasthoudt tijdens de start, het hele spektakel heeft een bijzondere en unieke uitstraling. De Le Man start waar de rijders vanaf de andere kant van de baan aan komen sprinten om de motor te pakken, te starten om snel weg te komen.
De start werd nog vooraf gegaan door een stuntshow waarbij op een ongekende manier gebalanceerd wordt op een motor.
Een aantal van ons is Malmedy in gereden als onderdeel van het vakantiegevoel. Harold en Marcel gaan op de scooter alle sectoren eens verkennen, omdat de racebaan van alle mogelijke kanten te bereiken is en mooie uitzichten oplevert.
Eind van de middag komen Geert en Els Stevering als gasten binnen. Samen met deze sponsor en de familie Te Pas, beginnen we aan onze barbecue. Het is nog steeds fantastisch weer op dit ‘vakantieadres’.
Zondagmorgen eruit voor de Warm-Up en in de eerste ronden begint het al te druppelen. Velen verlaten de baan, maar een paar spatjes kunnen geen kwaad. Nu het harder begint te regenen is het gedaan.
Om 12.20 uur gaat de eerste wedstrijd van start maar dienen al om 12.00 uur boven te zijn voor de proefopstelling. Een flink aantal rijders had besloten om op regenbanden te vertrekken omdat er na 12.00 uur regen was voorspelt. En die kwam er ook en daardoor werd het officieel een WET race. Voor ons de gelegenheid om direct terug te rijden en samen met Marcel de wielen te wisselen. In een recordtijd waren we weer terug en konden we beginnen aan de sighting lap. Bij de proefstart voelde Harold al dat de koppeling toch niet het juiste gevoel gaf, ondanks het vernieuwde koppeling huis na de teleurstelling in Oostenrijk. Maar het zou niet opnieuw gebeuren om vroegtijdig de baan te verlaten. Bij de start word de versnelling in neutraal gehouden en pas als de rode lampen aangaan schakelen en direct opkomen; dat lukt en Harold gaat vlak achter Johnny de eerste bocht door bij La Source met de kopgroep. Han Hendrickx wil buitenom komen, maar Harold drijft zelf naar buiten waardoor Han van het gas af moet. Even later komt Han alsnog voorbij en remt Harold uit. Direct pakt Harold zijn positie terug en sluit aan bij Johnny en gastrijder John van Middelkoop. Daar begint een bijzonder gevecht en de 1198 van Harold blijft presteren in het voorveld met 15 Panigales. Juist in de snelste bocht van het circuit waar je in de 6e versnelling met bijna vol gas doorheen raast (ook bij nat weer) komt Harold aan de binnenkant voorbij aan Johnny en John en komt door op de 3e plek. De enorme power die de 1198 heeft bij het opkomen maakt nu even een verschil in de regen waardoor Harold op enkele plekken gewoon weg kan lopen. Maar daar laten John en Johnny het niet bij zitten en gaan een strijd met elkaar aan en komen opnieuw voorbij Harold. Hij wil wel weer aanzetten, maar de koppeling begint ook nu weer parten te spelen en bij het opkomen na het schakelen wordt het steeds afwachten of de motor oppakt of niet. Hierdoor is de motorrem steeds minder te gebruiken en kan hij minder risico nemen en verliest daarmee de aansluiting. Net voor La Source wordt het schakelen onmogelijk en komt bijna tot stilstand, maar vind toch een mogelijkheid om de laatste ronde mee te rijden. Onderweg ziet hij Andre Niemandsverdriet staan met motorpech en vooraan is het Robbert Huigen die zijn 2e positie moet afstaan en gehinderd wordt door een achterblijver. Johnny maakt hier goed gebruik van en neemt die positie over en als Atiba dan nog uit wordt geremd door John is de wedstrijd beslist. John komt als eerste over de streep. Johnny als 2e en Atiba op plek 3. Alleen vergeet degene die moet vlaggen dat de finishvlag het einde betekent en is veel te laat! Pas als Harold als 5e over de streep komt achter Robbert, begint hij af te vlaggen. Hierdoor gaat de top 3 nog een ronde fanatiek door en levert strijd die feitelijk al niet meer nodig was, risico wordt gelopen en de stand kan beïnvloeden. Natuurlijk spreken Atiba en Johnny deze man hier op aan als zij de baan afkomen maar hij is nogal verbolgen over het feit dat ze zich zo druk maken.
John neemt de beker in ontvangst maar Johnny krijgt de 25 punten voor de overwinning, Atiba de 20 punten.
Harold baalt dat de wedstrijd opnieuw beïnvloedt is door zijn handicap, de koppeling.
John die normaal het onderhoud ook verzorgt komt Harold opnieuw helpen met de koppeling en geeft aan dat de platenset gewisseld moet worden. Fred heeft een nagenoeg nieuwe set bij zich die wordt geplaatst. De koppeling wordt wat strakker gezet.
De tweede race is opnieuw een regenrace en ook nu zijn Johnny en Harold onderdeel van de kopgroep. Johnny loopt nu wel direct weg en heeft zijn zinnen gezet op Atiba die de leiding heeft. Harold wordt voorbij gestoken door een sterk rijdende Ton Nillessen. Na Eau Rouge komt het rechte end en in de 6e versnelling lijkt de motor van Harold te vertragen. De rode lampen van de toerenbegrenzer branden en hij controleert of hij goed zit. Een nieuw probleem is geboren omdat de koppeling nu juist gaat slippen! Het lijkt nog even dat dit mogelijk een voorval was en Harold gaat Ton voorbij voor de Bus Stop Chicane. Dan is het gedaan en telkens als Harold vol gas geeft, slipt de koppeling. Einde wedstrijd voor hem.
Johnny houdt Atiba inmiddels in het vizier en rijdt stevig op de 2e plaats met een heel end achter hem Robbert Huigen die gefocust is op een podiumplaats. Deze verdient hij dan ook, omdat de race verder zonder wijzigingen verloopt. Even lijkt het erop dat de vlaggenist opnieuw niet bij de les is, maar weet zijn vlag snel te grijpen en finisht. Daarna neemt hij de juiste beslissing en biedt hij nog even zijn verontschuldiging aan, om verdere escalaties te ontmoedigen.
Johnny betreedt opnieuw het podium en pakt de 2e plaats en nu ook de bijbehorende 20 punten. Atiba verdient er nu 5 meer maar overall blijft Johnny de competitie met 1 punt verschil aanvoeren.
Op 7 september wordt de Nurburgring aangedaan in de Duitse Eiffel. Hier wordt gereden op het lange Formule1 circuit. Redelijk ongewoon, omdat motorraces normaliter op de ingekorte baan plaatsvinden. De 3D heef het opnieuw voor elkaar om zich te onderscheiden en de rijders een nieuwe ervaring te bieden. Daar moeten we van gaan genieten.
Groeten,
Johnny, Marcel, Harold
Racing Team Kock